- echogeniczność miąższu tarczycy powinna być wyższa od echogeniczości mięśni szyi położonych do przodu od płatów oraz cieśni (są to mięśnie mostkowo-tarczowe, mostkowo-gnykowe, oraz mięśnie mostkowo-objczykowo-sutkowe)
- echostruktura płatów oraz cieśni powinna być jednorodna
- zarysy miąższu powinne być gładkie
Typowa, prawidłowa tarczyca położona jest na szyi, kilka cm poniżej chrząstki tarczowatej, składa się z dwóch płatów połączonych wąską cieśnią.
Płaty tarczycy powinny być symetryczne, położone po obu stronach tchawicy (która prawidłowo widoczna jest pośrodkowo, do tyłu od cieśni). Ich wielkość powinna być podobna.
W badaniu możemy spotkać się z sytuacjami, w których nie widzimy tego typowego obrazu. Do najczęstszych odmian należą:
- obecność płata piramidowego
- agenezja, bądź hipoplazja któregoś z płatów tarczycy
- tarczyca ektopowa – brak tarczycy w typowym miejscu, miąższ obecny w okolicy języka bądź dna jamy ustnej.
Należy pamiętać o tym, że na badania trafiają pacjenci po całkowitej lub częściowej tyreoidektomii, u takich pacjentów też możemy nie stwierdzić miąższu tarczycy (niekiedy dochodzi do przerastania kikutów płatów i możemy widzieć tarczycę u pacjenta po tyreoidektomii!)
W opisie tarczycy odnosimy się do rozmiarów płatów oraz cieśni (podajemy 3 wymiary płatów oraz grubość cieśni). W przypadku powiększenia tarczycy podajemy jej objętość (sumaryczna objętość płatów)
Nie pomijamy kwestii unaczynienia, w opisie należy wspomnieć o unaczynieniu.
PRZYKŁADOWY OPIS PRAWIDŁOWEJ TARCZYCY
Tarczyca położona typowo, dwupłatowa, symetryczna, niepowiększona.
Wymiary:
– płat prawy: CC x AP x boczny mm
– płat lewy: CC x AP x boczny mm
– cieśń grubości do … mm
Echogeniczność miąższu prawidłowa, echostruktura jednorodna, zarysy gładkie. Unaczynienie miąższu zachowane, prawidłowe.
Bez uchwytnych zmian ogniskowych.
W obrębie szyi bez nieprawidłowych, powiększonych węzłów chłonnych.